SZKOLENIA OTWARTE
PROJEKTY SPECJALNE
SZKOLENIA ZAMKNIĘTE
DODATKI
Newsletter

baner

 

Połączenie urlopu ze szkoleniem jest korzystne podatkowo


Przedsiębiorca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków o charakterze osobistym związanych z wypoczynkiem. Jeśli jednak podatnik umiejętnie połączy urlop z działaniami mającymi przynieść korzyści jego firmie, taka kwalifikacja będzie dopuszczalna. Odnosi się to m.in. do wyjazdowych szkoleń w okresie wakacyjnym.

Coraz częściej można spotkać oferty firm organizujących profesjonalne szkolenia połączone z wypoczynkiem w atrakcyjnych turystycznie miejscach w kraju i za granicą, w tym także egzotycznych. Pomimo że podstawowym celem takich wyjazdów jest przyswajanie i przekazywanie wiedzy, to ich programy zazwyczaj przewidują również dodatkowe atrakcje związane z organizacją czasu wolnego dla uczestników (np. zwiedzanie okolic z przewodnikiem).
Korzyść z wzięcia udziału w takim wyjeździe jest więc dla firmy i reprezentujących ją osób podwójna. Po pierwsze, nabytą wiedzę będzie można wykorzystać w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, przyczyniając się np. do rozwoju firmy i zwiększenia osiąganych przez nią przychodów. Po drugie, uczestnicy odnoszą również osobiste korzyści w postaci możliwości wypoczynku między zajęciami, co może korzystnie wpłynąć także na ich aktywność zawodową. W ten sposób mogą bowiem zregenerować siły, dzięki czemu będą bardziej wydajni w pracy.

Wyjazdy szkoleniowe przynoszą firmie wymierne korzyści

Z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej nie bez znaczenia są również finansowe profity związane z uczestnictwem w tego rodzaju szkoleniach. Jednym z nich jest możliwość ujęcia związanych z takim wyjazdem wydatków w kosztach uzyskania przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).
W myśl powołanych przepisów tego rodzaju kosztami są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w tzw. ustawowym katalogu kosztów niepotrącalnych. Jeśli podatnik potrafi wykazać związek pomiędzy tymi wydatkami a osiąganymi przez niego przychodami, to zasadniczo wolno mu je będzie potrącić w kosztach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przykład – szkolenie dla przedsiębiorcy

Podatnik prowadzi działalność opodatkowaną PIT przy zastosowaniu liniowej 19% stawki podatku. W sierpniu 2013 r. skorzystał z oferty firmy organizującej profesjonalne szkolenia dla przedsiębiorców i wyjechał na tygodniową konferencję szkoleniową, która odbyła się na Majorce. Przedmiotem szkolenia były planowane zmiany w podatkach dochodowych i VAT obowiązujące od 2014 r. Po zajęciach przedsiębiorca wypoczywał na plaży, a ponadto uczestniczył w dodatkowo płatnych wycieczkach autokarowych po wyspie. Cena za szkolenie to 2.900 zł. Realny koszt tego wyjazdu był dla niego jeszcze mniejszy i zamknął się kwotą 2.349 zł. Wydatki związane z wyjazdem podatnik zaliczył bowiem do kosztów działalności. W jego przypadku oszczędności wyniosły więc 551 zł (tj. 2.900 zł x 19%).

Niestety wielu przedsiębiorców ma problemy z wykazaniem istnienia związku, o którym mowa. Skutkuje to wyłączeniem przez organy podatkowe omawianych wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Jak pokazuje praktyka, ryzykowne będzie np. potrącenie w tego rodzaju kosztach wydatków na szkolenie, które nie jest tematycznie związane z profilem działalności przedsiębiorstwa, obecnym lub planowanym.
Dla fiskusa może mieć znaczenie również to, kto jest organizatorem takiego szkolenia oraz jaką formę miał wyjazd. Jeśli np. podatnik twierdzi, że uczestniczył w specjalistycznym szkoleniu na Wyspach Kanaryjskich, a okaże się, że wyjazd odbył się w ramach typowej oferty wakacyjnej biura podróży – zapewne wzbudzi to podejrzenia urzędników skarbowych odnośnie do faktycznego charakteru wspomnianego wyjazdu. W takim przypadku organ podatkowy może uznać, że podróż była prywatna, a nie służbowa.

Jako przykład takiej sytuacji można tutaj wskazać sprawę, która była przedmiotem wyroku NSA z 16 marca 2011 r. (sygn. akt II FSK 1907/09). Organy podatkowe zakwestionowały w niej zasadność zaliczenia do kosztów m.in. wydatków przedsiębiorcy poniesionych na wyjazdy szkoleniowe do krajów Afryki i Bliskiego Wschodu argumentując, że nie miały one związku z jego działalnością. Sąd podzielił tę argumentację wskazawszy m.in., że np. wyjazd podatnika do Kenii odbył się w ramach oferty biura turystycznego, na dodatek w opcji „last minute”.

Oczywiście podatnik powinien liczyć się z tym, że jako koszt podatkowy zostaną również zakwestionowane wydatki dotyczące wyjazdu na takie atrakcyjne szkolenie (albo przy jego okazji) członków rodziny i innych osób niezwiązanych z firmą.

Interpretacje organów podatkowych

Nie mniej rozpowszechnione od szkoleń właścicieli firm jest wysyłanie pracowników na krajowe i zagraniczne wyjazdy szkoleniowe, połączone z wypoczynkiem w atrakcyjnych miejscowościach turystycznych. Jednak również w ich przypadku istnieje ryzyko, że organy podatkowe zakwestionują je jako koszty uzyskania przychodów. Jednak nie zawsze ryzyko to będzie takie samo. Zasadność potrącenia omawianych wydatków w kosztach łatwiej będzie wykazać w odniesieniu do zagranicznych szkoleń pracowników, które z różnych względów nie mogą być przeprowadzone w Polsce (gdyż np. dotyczą obsługi urządzeń, które nie są jeszcze dostępne w naszym kraju, a ich wprowadzenie na polski rynek jest dopiero planowane). Przekonuje o tym m.in. pismo naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 2 września 2009 r. (nr 1472/ROP1/423-224/210/05/MC). Jednak w sytuacji, gdyby określone szkolenie bez problemu mogło odbyć się w Polsce, ryzyko zakwestionowania tego rodzaju wydatków jako kosztów podatkowych z pewnością wzrośnie.

Nie oznacza to jednak, że każdy zagraniczny wyjazd szkoleniowy pracowników automatycznie stanie się przedmiotem podejrzeń ze strony urzędników skarbowych. Praktyka pokazuje bowiem, że organy podatkowe coraz częściej wyrażają akceptację dla ujmowania omawianych wydatków w kosztach uzyskania przychodów, nawet jeśli szkolenia pracownicze odbywają się w atrakcyjnych turystycznie miejscach poza granicami kraju.
Wyrazem tej korzystnej dla podatników tendencji jest np. interpretacja naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich z 17 września 2007 r. (nr PD-P/423-8/07). Pismo zostało wydane na wniosek spółki, która na przełomie marca i kwietnia sfinansowała tygodniowe szkolenie swoich pracowników w Egipcie. Pracownicy przyswajali tam wiedzę z zakresu wdrażania nowoczesnych systemów informatycznych, nowatorskich sposobów dystrybucji oraz innowacji w zakresie metod komunikacji interpersonalnej. Prowadzącymi szkolenie również były osoby zatrudnione w spółce. Przy czym program szkolenia przewidywał 8 godzin zajęć dziennie, zaś udział we wszystkich zajęciach był obowiązkowy. Brak w nim było natomiast takich elementów jak np. wycieczki i imprezy rozrywkowe. Każdy uczestnik szkolenia otrzymał materiały szkoleniowe. Podatnik miał wątpliwości, czy poniesione z tego tytułu wydatki będą dla niego stanowić koszty podatkowe.

W wydanej w tej sprawie interpretacji organ podatkowy zajął korzystne dla wnioskodawcy stanowisko. Wyjaśnił bowiem, że wydatki poniesione na szkolenie pracowników jako związane z osiąganymi przez Spółkę przychodami i jakością świadczonej przez pracowników pracy, odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Natomiast pojęcie „wydatków na szkolenie” należy rozumieć szeroko. Obejmują one wydatki na przeloty, zakwaterowanie, wyżywienie lektorów i osób szkolonych, koszty materiałów, wynajęcie sali, sprzętu, gdyż są to wydatki integralnie związane z samym szkoleniem.
Nie należą również do rzadkości sytuacje, gdy pracownicy są delegowani do atrakcyjnych turystycznie miejscowości w związku z realizacją zadań służbowych, po czym za zgodą pracodawcy przedłużają pobyt w tych miejscowościach na własny koszt. Jak pokazuje praktyka, dotyczy to również wyjazdów o charakterze szkoleniowym. W takim przypadku pojawia się pytanie, czy wspomniana okoliczność wpływa na możliwość potrącenia w kosztach wydatków, które w związku z delegacją pracownika zobligowany jest ponieść jego zakład pracy. Analiza wyjaśnień udzielanych przez organy podatkowe prowadzi do wniosku, że należy na nie udzielić odpowiedzi negatywnej.
Jak wskazał bowiem dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 2 października 2009 r. (nr IPPB5/423-414/09-4/JC) przepisy prawa podatkowego nie zakazują łączenia podróży służbowej z wyjazdem prywatnym. Przedsiębiorca może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na podróż służbową pracownika, w tym na bilet powrotny w sytuacji, gdy za zgodą pracodawcy pracownik przedłużył podróż służbową i za czas pobytu prywatnego sam ponosił określone wydatki.

Przy rozliczaniu wydatków poniesionych na wyjazdy szkoleniowe pracowników połączone z wypoczynkiem trzeba jednak pamiętać o tym, że przedsiębiorcy nie wolno ich będzie potrącić w kosztach, jeśli obciąży nimi zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS). To dlatego, że wydatki na działalność socjalną pracodawcy – poza określonymi wyjątkami, które jednak nie znajdują w omawianym przypadku zastosowania – ustawowo zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT). Aby taka kwalifikacja była możliwa, koszty wyjazdu muszą być więc pokryte ze środków obrotowych firmy.

Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej
Aby wydatki na organizację wyjazdów szkoleniowych, których uczestnikami są pracownicy, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, muszą zostać sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy, a nie z funduszu socjalnego.
Interpretacja dyrektor IS w Łodzi z 27 kwietnia 2012 r., nr IPTPB1/415-82/12-2/DS



Kontrahenci również mogą być adresatem szkolenia

Adresatami szkoleń w atrakcyjnych turystycznie miejscowościach w kraju i za granicą mogą być nie tylko pracownicy podatników, ale również ich faktyczni oraz potencjalni kontrahenci. Podczas takich imprez wyjazdowych nie tylko przeprowadzane są szkolenia dotyczące oferowanych przez przedsiębiorstwo produktów (towarów bądź usług) ale często również omawiane są np. kwestie dotyczące bieżącej i przyszłej współpracy. W świetle obowiązujących przepisów, jeśli przedsiębiorcy uda się wykazać, że takie zagraniczne szkolenie ma określony cel, związany z osiąganiem przychodów lub przynajmniej zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła – teoretycznie nie powinno być przeszkód w kwalifikacji związanych z nim wydatków do kosztów podatkowych.

Przykład – szkolenie dla kontrahentów

Spółka ze Śląska będąca wytwórcą urządzeń elektronicznych dla przemysłu, w lipcu 2013 r. zorganizowała nieodpłatne szkolenie produktowe dla kontrahentów w kraju, mające na celu przekazanie im specjalistycznej wiedzy na temat jej wyrobów. Szkolenie odbyło się w Międzyzdrojach i dotyczyło właściwości oferowanych przez spółkę produktów, ich możliwych zastosowań oraz sposobów montażu, użycia itp. Czas wolny wykorzystano m.in. na spotkania integracyjne uczestników przy ognisku i muzyce, a także zawody sportowe na plaży. Podatnik liczył, że dzięki temu wzrośnie efektywność sprzedaży produktów, o których mowa. Wydatki związane ze szkoleniem, w tym koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia uczestników, a także dotyczące materiałów szkoleniowych i wynajęcia sali konferencyjnej podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. Kierował się przy tym opinią wyrażoną na gruncie podobnego stanu faktycznego przez naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w piśmie z 27 sierpnia 2007 r. (nr ŁUS-II-2-423/246/07/AT).

Dopuszczalność ujmowania tego rodzaju wydatków w kosztach potwierdzały również inne niż wskazany w przykładzie organy podatkowe. Świadczy o tym treść np. pisma naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z 9 lutego 2006 r. (nr IIUSpbIA/1/415-14/358a/112/06/BB). Pismo dotyczyło spółki jawnej prowadzącej m.in. hurtową sprzedaż materiałów budowlanych, która dla swoich odbiorców zorganizowała wyjazd szkoleniowy do Egiptu. Celem szkolenia było zapoznanie tych osób z:

  • nowymi technologiami w budownictwie,
  • nową ofertą materiałów budowlanych proponowaną przez podatnika,
  • nowymi metodami sprzedaży warunkującymi zwiększenie przez podatnika obrotów sprzedaży detalicznej i hurtowej materiałów budowlanych,

    a także ustalenie zasad rozliczania się z kontrahentami.


Organ podatkowy stwierdził, że przedmiotowe wydatki poniesione przez spółkę stanowią koszty uzyskania przychodów. Podkreślił jednak, że ostatecznie to wspólnicy spółki przy kwalifikowaniu wydatku jako kosztu zobowiązani są wykazać nie tylko fakt jego poniesienia, ale także jego celowość i racjonalność w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W podobny sposób ustosunkował się do przedmiotowej kwestii także dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2008 r. (nr ITPB3/423-493/08/AM). Wspomniana interpretacja została wydana na wniosek podatnika prowadzącego hurtową sprzedaż materiałów budowlanych. W celu intensyfikacji sprzedaży i w trosce o dobre kontakty z klientami wnioskodawca postanowił zorganizować poza granicami kraju konferencję szkoleniową dla odbiorców hurtowych. W ramach szkolenia miała być przedstawiona wiedza o oferowanych przez niego towarach, a także nowoczesnych technikach ich dystrybucji. Również ten podatnik otrzymał korzystną dla niego odpowiedź organu, że wydatki, o których mowa wolno zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko zbieżne z wcześniej przedstawionymi interpretacjami zaprezentował także dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 9 lutego 2009 r. (nr IBPBI/1/415-908/08/RM). W odpowiedzi na pytanie dotyczące możliwości potrącenia kosztów związanych z organizacją szkolenia dla kontrahentów poza granicami kraju, organ podatkowy podzielił stanowisko podatnika. Uznał, że wnioskodawca ma prawo w całości ująć wydatki na organizację szkoleń w kosztach podatkowych na podstawie wystawionych faktur przez organizatora imprezy (biuro turystyczne).

Istnieje jednak ryzyko, że w konkretnym przypadku organy podatkowe kwestionują możliwość zaliczania do kosztów wydatków na zagraniczne szkolenia kontrahentów argumentując, że są to typowe koszty reprezentacji .
Do takich wniosków skłania na przykład analiza interpretacji dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 kwietnia 2010 r. (nr ITPB1/415-87/10/PSZ). Poruszono w niej kwestię zaliczenia do kosztów wydatków poniesionych przez hurtownię m.in. sprzedającą materiały budowlane i wyposażenie sanitarne na krajowe oraz zagraniczne szkolenia dla przedstawicieli swoich kontrahentów. Organ podatkowy wyjaśnił, że w sytuacji, gdy głównym celem organizacji szkoleń jest reklama towarów i usług oferowanych przez spółkę lub szkolenie uczestniczących w ich dystrybucji osób, zaś liczba uczestników nie była wynikiem selekcji – to wydatki na organizację tego spotkania mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Natomiast w przypadku, gdy możliwość uczestniczenia w szkoleniach mieli tylko wyselekcjonowani partnerzy handlowi spółki (tj. grupa jej klientów o określonym potencjale zakupowym) i jeśli spotkanie to zostało przygotowane z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, to wydatki na jego organizację mają charakter reprezentacyjny. W podobny sposób odniósł się do omawianego zagadnienia dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 27 maja 2011 r. (nr IPTPB1/415-18/11-3/KSU). Jej adresatem była hurtownia materiałów budowlanych, która dla swoich kontrahentów, a także przedstawiciela producenta sprzedawanych przez nią towarów zorganizowała konferencję szkoleniową na Teneryfie.

Wakacyjne szkolenie jako nagroda za wyniki sprzedaży to nie reprezentacja


Jeżeli zagraniczne szkolenie stanowi element przyjętego w firmie systemu motywacyjnego, to można argumentować, że poniesione w tym celu wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji. W tym celu warto powołać się na interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 marca 2012 r. (nr IBPBI/2/423-1441/11/PC).Organ podatkowy zajął się w niej podatkową kwalifikacją kosztów szkoleń organizowanych przez spółkę działającą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego dla swoich agentów (mających status współpracowników). Osoby te za efekty swojej pracy były wynagradzane w systemie prowizyjnym. Ponadto przewidziano dla nich różnego rodzaju nagrody za przyczynienie się do zwiększenia zysku firmy.

Przykładem takiego doceniania osób współpracujących ze spółką był ich udział w wyjazdach szkoleniowych do atrakcyjnych miejsc na świecie (np. Brazylii, Meksyku, na Wyspy Kanaryjskie itp.). We wniosku o wydanie interpretacji podatnik nie ukrywał, że celem szkoleń w tak atrakcyjnych miejscach jest motywacja agentów do lepszej i efektywniejszej pracy, która przyniesie mu większe dochody, a tym samym również wpłynie na zwiększenie podatku dla Skarbu Państwa.
Organ podatkowy zgodził się z nim, że związane z tymi szkoleniami wydatki wolno zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Podkreślił zarazem, że skoro wyjazdy szkoleniowe są elementem systemu motywacyjnego stosowanego wobec osób współpracujących ze spółką, to nie należy ich utożsamiać z wydatkami reprezentacyjnymi, wyłączonymi z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Aby jednak tego rodzaju kwalifikacja była w ich przypadku możliwa, konieczne będzie udokumentowanie, że były one obiektywnie rzecz ujmując racjonalne co do zasady i co do wielkości oraz że nie mają charakteru kosztów reprezentacji.

Wydatki niezwiązane ze szkoleniem najlepiej wyłączyć z kosztów

Organy podatkowe mogą różnie podchodzić do kwestii oceny, czy w przypadku wydatków związanych z organizacją zagranicznego szkolenia dla kontrahentów mamy do czynienia z kosztami reprezentacji, czy też nie. Podczas gdy jedne odmawiają wspomnianym wydatkom waloru kosztowego, inne akceptują dopuszczalność pomniejszania o ich wartość przychodów podatników, choć oczywiście pod kątem wspomnianej nie bez znaczenia są okoliczności konkretnego stanu faktycznego. Można się spotkać również z wyjaśnieniami, w których organy fiskusa nakazywały dokonywać podziału wydatków związanych z takim wyjazdem na te, które faktycznie dotyczą szkolenia oraz te, które w ramach wspomnianego wyjazdu noszą cechy kosztów reprezentacyjnych.

Takiej selekcji dokonał np. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2010 r. (nr IPPB5/423-162/10-4/JC) dotyczącej krajowych i zagranicznych szkoleń przeprowadzanych dla potencjalnych oraz obecnych klientów firmy. Organ podatkowy uznał w niej, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć tylko wydatki związane ze szkoleniem, tj. poniesione na wynajem sali konferencyjnej i sprzętu technicznego, materiały szkoleniowe, foldery, broszury, katalogi reklamowo-informacyjne, wyżywienie, napoje, koszty przelotu, transferu, ubezpieczenia i wiz, a także koszty zakwaterowania i noclegów. Natomiast wydatki poniesione na zapewnienie uczestnikom dodatkowych atrakcji w czasie wolnym, w postaci zwiedzania zabytków, muzeów, wycieczek po okolicy oraz rejsów po rzece – jego zdaniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, ponieważ są kosztami reprezentacji. Ich charakter bezsprzecznie świadczy bowiem o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego jej postrzegania na zewnątrz.

Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej
Ze stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje szkolenia dla swoich pracowników i przedstawicieli handlowych w celu przekazania wiedzy na temat sprzedawanych produktów. Ponoszone w związku z tym wydatki obejmują m.in. koszt organizacji części rozrywkowej. Mając to na uwadze, wydatki na organizację szkoleń dla kontrahentów spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów. Jednakże ww. warunków nie realizują wydatki związane z organizacją czasu wolnego związanego z organizacją części rozrywkowej, gdyż noszą one znamiona wystawności, okazałości, a więc mają cechy wydatków na reprezentację. Ponadto nie stanowią one elementu niezbędnego do realizacji głównego celu szkolenia, czyli przekazania stosownej wiedzy na temat produktów Spółki. Interpretacja indywidualna dyrektora IS w Warszawie z 18 sierpnia 2009 r., nr IPPB5/423-363/09/JC



Uwaga!
Wyłączenie z kosztów podatkowych tych wydatków, które nie mają bliższego związku ze szkoleniem, zmniejszy ryzyko ewentualnego sporu z fiskusem na tle rozliczeń tego rodzaju wyjazdów.

Podatnik powinien udokumentować wydatki związane z wyjazdem

Samo istnienie związku wydatków na szkolenie z osiąganymi przez podatnika przychodami może okazać się niewystarczające do ich ujęcia w kosztach, jeżeli podatnik nie potrafi go dostatecznie wykazać. W szczególności organ odmówi uznania takiej kwalifikacji za dopuszczalną w sytuacjach, gdy u podatnika brak będzie odpowiedniej dokumentacji tych kosztów.
Do takich wniosków skłania m.in. analiza treści wyroku NSA z 29 stycznia 1999 r. (sygn. akt I SA/Gd 632/97) dotyczącego przeprowadzonego w Belgii szkolenia wspólników spółki cywilnej. Sąd stwierdził w nim, że z materiałów sprawy nie wynika, aby podatnik w sposób przekonywający wykazał, że związek taki zachodzi w odniesieniu do wydatków związanych z kosztami szkolenia organizowanego w Belgii. Takie okoliczności sprawy, jak brak konkretnej tematyki przeprowadzonych szkoleń, brak jakichkolwiek materiałów związanych z poruszanymi w trakcie tych szkoleń zagadnieniami czy wreszcie fakt, że ich uczestnicy nie mogli podać zarówno miejsca, jak i daty tych szkoleń, dawały organom podatkowym w pełni uzasadnioną podstawę do przyjęcia, że między tymi wydatkami a uzyskanym przychodem brak jest związku przyczynowego.

Z przytoczonego wyroku NSA wynika, że ciężar wykazania istnienia związku wydatków na zagraniczne szkolenie z przychodami podatnika spoczywa na wspomnianym podmiocie. Wielokrotnie akcentowały to również organy podatkowe, w tym m.in. dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2008 r. (nr ITPB3/423-493/08/AM). We wspomnianym piśmie dotyczącym organizacji zagranicznego szkolenia dla kontrahentów organ podatkowy wyjaśnił, że poniesione z tego tytułu wydatki spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów.
Jednakże prawidłowe zaliczenie wydatku do wspomnianych kosztów jest uwarunkowane wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, gdyż to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też powinien on posiadać dowody dokumentujące szkoleniowy charakter wyjazdu, z których jednoznacznie będzie wynikać taki właśnie charakter danego spotkania.

Podobnej argumentacji użył dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 9 lutego 2009 r. (nr IBPBI/1/415-908/08/RM). Uznawszy za dopuszczalne potrącenie w kosztach wydatków dotyczących szkolenia dla kontrahentów zorganizowanego za pośrednictwem biura podróży organ stwierdził, że warunkiem takiej kwalifikacji jest właściwe udokumentowanie wydatków związanych z prowadzeniem konferencji szkoleniowej. Dokumenty te nie mogą ograniczać się tylko do faktury wystawionej przez usługodawcę bądź biuro podróży. Niezbędne jest bowiem posiadanie dowodów świadczących o szkoleniowym charakterze zorganizowanej konferencji, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami podatnika, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Przykład – dokumentacja organizacji szkolenia
Producent specjalistycznego oprogramowania dla firm zorganizował w Egipcie konferencję szkoleniową, na której dystrybutorzy z kraju i z zagranicy zapoznali się z nowymi produktami przedsiębiorstwa. Fakt przeprowadzenia szkolenia w Afryce podatnik uzasadniał stosunkowo niewielkimi kosztami jego organizacji oraz udziałem w nim podmiotów spoza Polski. Dokumentami potwierdzającymi odbycie wyjazdowego szkolenia za granicą oraz jego związek z przychodami firmy mogą być w tym przypadku np.:

  • program szkolenia,
  • lista uczestników wyjazdu,
  • codzienne listy obecności osób uczestniczących w zajęciach,
  • kopie certyfikatów potwierdzających uczestnictwo w szkoleniu,
  • materiały szkoleniowe,
  • faktura VAT wystawiona przez ośrodek hotelowo-konferencyjny,
  • bilety lotnicze.


Podstawa prawna:

  • art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 23 i pkt 42 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.),
  • art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 28 i pkt 45 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.).



Autor: Mariusz Olech - ekspert podatkowy


Menedżerskie

Finansowo-Księgowe

HR, Kadry i Płace 

Projekty Specjalne

Szkolenia Zamknięte

Umiejętności osobiste

Prawo

Asystentki i sekretarki

Podatki

Rachunkowość

Finanse



Prawo Pracy

Czas Pracy

Ubezpieczenia społeczne

HR

Mówcy inspirujący

Special Express Training (SET)

Coaching medialny

Mystery shopping 

Innowacyjność

Szkolenia zamknięte - informatyczne

Szkolenia zamknięte

Zarządzanie zmianą

Train The Trainers


Szkolenia specjalistyczne  |  Zarządzanie projektami  

BESTSELLER - Wystąpienia publiczne z Krystyną Jandą

Voucher szkoleniowy | Karta zgłoszeniowa | Plan szkoleń | Outdoor/Integracja | Eventy | Gra miejska 

O nas: Firma szkoleniowa | Trenerzy | Praca | Kontakt        Filmy video: Szkolenia | Referencje

Na tej stronie wykorzystywane są pliki cookies.
Dowiedz się więcej w Polityce cookies

Znajdziesz nas także na:       YouTube     Facebook   Blog


GRUPA EN BLOC © 2018 - Mówcy inspirujący, szkolenia, coaching i consulting

  Platforma: iCMS3