<< powrót <<
  

Jerzy Sosnowski

Jerzy Sosnowski -  z wykształcenia historyk literatury, z zawodu pisarz, publicysta, dziennikarz radiowy i blogger. W latach 2001-2007 oraz 2009-2016 pracował w radiowej Trójce, prowadząc audycje: Klub Trójki, Trójkowy Wehikuł Czasu oraz, od święta, Literackie Biuro Śledcze.  Wcześniej był: wykładowcą Uniwersytetu Warszawskiego, nauczycielem języka polskiego w 42 Autorskim Liceum Ogólnokształcącym Niepublicznym w Warszawie, a chwilami (trzykrotnie, za każdym razem nie dłużej, niż przez półtora roku) dziennikarzem TVP - m.in. w latach 90. prowadził magazyn Pegaz, a na początku nowego stulecia - rozmowy w TVP Kultura. Artykuły publikuje m.in. w "Tygodniku Powszechnym" (nieregularnie) i w "Gazecie Wyborczej" (sporadycznie), głównie zaś w kwartalniku (kiedyś: miesięczniku) "Więź', z którą współpracuje od 2005 roku, a od kilku lat jest członkiem redakcji tego pisma.  Jest także członkiem Rady Języka Polskiego PAN, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Towarzystwa Dziennikarskiego.

 

Pierwszą książkę, zbiór szkiców z historii literatury (XIX-XX wiek), zatytułowaną "Śmierć czarownicy!", wydał w roku 1993. Potem wespół z obecnym dyrektorem Muzeum Literatury w Warszawie, Jarosławem Klejnockim, ogłosił "Chwilowe zawieszenie broni" (1996) - pierwszą próbę opisania tzw. "pokolenia brulionu" - rówieśniczej grupy pisarzy, wśród której znaleźli się m.in. Olga Tokarczuk, Marcin Świetlicki, Jacek Podsiadło i Andrzej Stasiuk. W XXI wieku zaczęły się ukazywać jego powieści i opowiadania, m.in. "Apokryf Agłai" (2001), "Wielościan" (2001, nagroda Fundacji Kościelskich), "Sen sów" (2016) i "Fafarułej" (2017), a także eseje: "Ach" (2005) i "Co Bóg zrobił szympansom?" (2015, nagroda im. ks. prof. J. Tischnera).

 

Akcje swoich powieści umieszcza chętnie na warszawskiej Woli, z której pochodzi, bądź w Kołobrzegu, do którego jeździł w dzieciństwie na wakacje i którego mianował się samozwańczym patriotą. W esejach i tekstach publicystycznych opowiada się po stronie tzw. "katolicyzmu otwartego", niechętnego fundamentalizmowi i nacjonalizmowi.

 

Zwolniony z Polskiego Radia w 2016 roku w ramach tzw. "dobrej zmiany", założył jednoosobową firmę, prowadzi w rozmaitych miastach Polski spotkania z ciekawymi ludźmi, wygłasza odczyty, uprawia działalność edukacyjną. Od marca 2017 roku prowadzi w Radiu Tok FM audycję "Nasłuchiwanie". Współpracuje z Uniwersytetem SWPS, gdzie ma zajęcia ze sztuki radiowej i creative writing, a także z historii literatury popularnej (z akcentem na pogranicze między sztuką "wysoką" a "masową").   

 

Ma kłopot z odróżnieniem pracy zawodowej od hobby. Z pasją ogląda piłkarską Ligę Mistrzów (należy do licznego grona entuzjastów FC Barcelona), czytuje kryminały (ulubieni autorzy: Raymond Chandler, Peter Robinson), słucha muzyki (ulubieni kompozytorzy: Jan Sebastian Bach, Arvo Part, Paweł Mykietyn; ulubieni wykonawcy: Miles Davis, Gil Evans; John Surman, Karin Krog; SBB, Dead Can Dance; Mela Koteluk, Joanna Kondrat). Po amatorsku interesuje się fizyką współczesną i teologią.

Wybrane tematy wystąpień: 

Czasopismo "Brulion" (1986-1996): literatura i marketing
Stanisław Lem i Philip Dick: czy pisarze science-fiction przewidzieli przyszłość?
Jaka jest najlepsza polska powieść wszechczasów i dlaczego "Lalka" Bolesława Prusa?
Bolesław Leśmian w roku nieleśmianowskim
Postmodernizm w literaturze i filmie: John Barth & Umberto Eco oraz Federico Fellini & David Lynch
Internet i kultura: sojusz czy wrogość?
Poezja w czasach mało lirycznych: Marcin Świetlicki i Jacek Podsiadło
Fenomen FC Barcelona okiem amatora: "więcej niż klub"
Jak muzyka może spleść się z polityką: dwa koncerty (warszawskie koncerty zespołu The Rolling Stones 13 kwietnia 1967 i Milesa Davisa 23 października 1983 roku).
Literacka awangarda XX wieku i rynek książki, czyli dlaczego nie mamy dziś Jamesa Joyce’a?

Prowadzenie spotkań z ludźmi kultury i nauki (socjologia, psychologia, religioznawstwo, fizyka)

Szkolenia z zachowania przed mikrofonem, przed kamerą - wystąpienia publiczne